Kopie zapasowe w sieci Windows – część 2
We wpisie z przed dwóch miesięcy – tak, tak, mnie również dopadło wakacyjne lenistwo, opisywałem jak stworzyć listę komputerów z systemem Windows, które są aktualnie aktywne w naszej domenie lub grupie roboczej. Omówione rozwiązanie działa niezależnie od wszelkich mechanizmów wbudowanych w Active Directory czy też innych. Wspomnianą listę można zapisać np. w pliku tekstowym, po to aby w następnej kolejności zbudować skrypt wsadowy, który wykona kopie zapasowe z komputerów z listy. Ale po kolei.
Po pierwsze, trzeba zapewnić sobie dostęp do zasobów lokalnych komputerów. Jeżeli na każdym z nich mamy swoje konto administracyjne i dodatkowo wszędzie używamy tego samego konta to bardzo łatwo jest odczytać zawartość dysków twardych np. partycji systemowej C:. Nie jest tajemnicą, że w Windows tworzone są standardowe udziały sieciowe np. C$, które odpowiadają całym partycjom. Ja jednak z wielu powodów namawiałbym do utworzenia specjalnego udziału np. o nazwie Archiwum, z uprawnieniami tylko-do-odczytu dla zdalnego adminstratora. Jeśli umówimy się z użytkownikami aby tam właśnie umieszczali ważne zbiory (może to być np. folder D:/Archiwum) to wtedy pozostanie jedynie zadbać o skopiowanie całej zawartości aby zabezpieczyć się przed ewentualną utratą danych.
Jako zagorzały zwolennik Linuksa zawsze uważałem, że nie ma nic lepszego od narzędzia rsync. Jednak jego instalacja w systemie Windows wiąże się z koniecznością zainstalowania całego środowiska Cygwin, lub co najmniej jego bibliotek dll wraz ze wspomnianym narzędziem. Może jednak istnieje coś podobnego dla Windows? Tak odkryłem narzędzie robocopy. Trzeba przyznać, że ma duże możliwości i co ważne potrafi robić lustro katalogów (mirror) a jest to przecież coś o co nam chodzi przy zabezpieczaniu danych.
Ponieważ wspomniana na początku wpisu lista komputerów zawiera ich nazwy netbios (a nie adresy IP) stąd napisanie prostego batcha nie powinno być żadnym problemem. Na pewno powinien zawierać komendę jak w poniższym przykładzie:
ROBOCOPY \\nazwa_netbios\Archiwum \Archiwum_nazwa_netbios /MIR /FFT → → /R:3 /W:10 /Z /NP /NDL
Wywołanie robocopy z podanymi parametrami spowoduje wykonanie dokładnego lustra z udziału Archiwum na komputerze nazwa_netbios do katalogu Archiwum_nazwa_netbios na naszym serwerze z kopiami zapasowymi – czyli po prostu lokalnie. Co ważniejsze ponowne jej wywołanie spowoduje wykonanie kopii różnicowej, a więc zapewni dużo szybsze działanie.
Pozostałe opcje pozostawiam dla zainteresowanych odsyłając do dokumentacji polecenia robocopy. Na koniec nadmienię tylko, że sam cały skrypt wsadowy przygotowuje na Linkuksie przy okazji generowania listy komputerów. Jest mi łatwiej to zrobić ze względu na stare przyzwyczajenia i dostepność takich narzędzi jak chociażby awk. Myślę jednak, że równie dobrze można to zrobić w środowisku Windows. Miłej zabawy.
MG
Tagi: komendy, linia poleceń, Linux, Windows
Można powiedzieć, że wykonujemy kopie zapasowe, bo jest to obowiązek każdego administratora. Oczywiście zdarza się, że o naszych obowiązkach dowiadujemy się kiedy mamy duży problem bo zagineły np. pliki użytkowników. Nie mam w tym miejscu na myśli systemów serwerowych ale archiwa pracowników. Rzadko zdarza się, żeby ktoś zmusił się sam do robienia kopii skoro ma w firmie dział IT.
Wśród administratorów Linuksa, od wielu lat prym wiedzie mały ale bardzo poręczny pakiet 
Wszyscy użytkownicy Linuxa, zarówno korzystający tylko do celów domowych, jaki i administratorzy systemów serwerowych, na pewno nie raz zetknęli się z tak zwanym harmonogramem zadań systemowych czyli po prostu usługą cron. Pomysłowość ludzka bywa zadziwiająca i osobiście widziałem już najdziwniejsze zastosowania harmonogramu. Można go używać do wykonywania codziennych kopii zapasowych za pomocą ulubionego narzędzia rsync, można co 5 minut synchronizować dane pomiędzy dwoma systemami, można wreszcie wymusić okresowe ponowne uruchamianie usługi systemowej daemona, która nie zachowuje się tak jak byśmy tego oczekiwali. W tym ostatnim przypadku należałoby rzecz jasna zastanowić się raczej czemu usługa nie działa prawidłowo i poprawić jej błędy ale kto może zabronić leniwemu administratorowi pójść na skróty. Tak czy inaczej zastosowań może być mnóstwo.
Bardzo często zdarza się, że chcemy przenieść serwis www, swoją stronę domową czy nawet pojedyncze statyczne dokumenty HTML pod zupełnie nowy adres. Aby poinformować swoich użytkowników o zmianach można umieścić odpowiedni komunikat na stronie – tzw. 
Powszechnie wiadomo, że nie jest szczególnie trudno zbudować macierz programową RAID1 używając systemu operacyjnego Debian. Przy instalacji jest to jedna z najczęściej wybieranych opcji, w celu zabezpieczenia się przed niespodziewaną utratą danych. Większość tak zwanych software’owych raidów, oferowanych przez producentów płyt głównych, opiera się właśnie o pakiet 
W najnowszej wersji Debiana (Jessie), nie wiedzieć skąd pojawił się błąd związany z obsługą sesji SSH. Do tej pory, wykonując typowe prace administracyjne takie jak aktualizacje, w szczególności wymianę jądra systemu na nowszą wersję, nie było żadnego problemu kiedy trzeba było wydać polecenie reboot. Serwer prawidłowo kończył sesję SSH i po krótkiej chwili można było znowu się połączyć. O ile oczywiście dał radę podnieść się po naszych zabiegach. Tym razem jest inaczej. Krótko mówiąć sesja SSH zawiesza się i bez siłowego zamknięcia terminala nie ma mowy o kontynuowaniu pracy. Związane jest to z obsługą biblioteki 
Jednym z problemów w administracji serwerami (nie tylko inuxowymi) jest synchronizacja czasu. Praktycznie każda usługa systemowa może odmówić posłuszeństwa jeżeli nie zadbamy o prawidłową podstawę czasu. Z pozoru zadanie to jest dość proste. Wystarczy zainstalować pakiet ntp:
Jedną z najbardziej popularnych metod obrony przed atakami typu brute-force, które realizowane są automatycznie za pomocą skryptów sieciowych, jest zastosowanie aplikacji