Bądź na bieżąco - RSS

Jak zwiększyć rozmiar dysku maszyny wirtualnej w Proxmox – krok po kroku

25 października, 2025 | Brak Komentarzy | Kategoria: Linux, Porady

Interfejs Proxmox z podświetloną opcją zwiększania rozmiaru dysku w maszynie wirtualnej - minimalistyczna grafika wektorowa

Wprowadzenie

Z biegiem czasu nawet najlepiej zaplanowana maszyna wirtualna może zacząć odczuwać brak przestrzeni dyskowej. Rosnące bazy danych, nowe aplikacje, aktualizacje systemowe czy gromadzone logi – wszystko to powoduje, że konieczne staje się zwiększenie rozmiaru dysku w Proxmox. Na szczęście, dzięki elastyczności Proxmox VE, operacja ta jest prosta i bezpieczna – pod warunkiem, że wykonamy ją poprawnie.

W tym poradniku pokazuję jak zwiększyć rozmiar dysku w Proxmox oraz jak rozszerzyć partycję w systemie Linux, aby w pełni wykorzystać nową przestrzeń.

Zwiększanie rozmiaru dysku w Proxmox przez interfejs webowy

Krok 1: Zaloguj się do panelu Proxmox

  1. Otwórz przeglądarkę i wejdź na adres panelu, np. https://twoj-serwer:8006.
  2. W drzewie po lewej wybierz węzeł (node), a następnie właściwą maszynę wirtualną.

Krok 2: Przejdź do zakładki „Hardware”

W ustawieniach VM wybierz zakładkę Hardware. Zobaczysz listę urządzeń przypisanych do maszyny: karty sieciowe, dyski, itp.

Krok 3: Wybierz dysk do powiększenia

  1. Z listy wybierz odpowiedni dysk wirtualny (np. scsi0, virtio0, sata0).
  2. Kliknij Disk Actions (Działania na dysku) → Resize (Zmień rozmiar).

Krok 4: Zwiększ rozmiar dysku

  1. W oknie dialogowym podaj, o ile GB chcesz zwiększyć dysk (np. 20).
  2. Potwierdź zmianę — Proxmox powiększy plik dysku.

Uwaga: Operacja zwiększania jest jednokierunkowa. Zmniejszanie dysków nie jest wspierane – upewnij się co do docelowego rozmiaru.

Krok 5: Uruchom maszynę wirtualną

Jeśli VM była wyłączona, uruchom ją. Hypervisor widzi już nowy rozmiar, ale system gościa musi rozszerzyć partycję, by wykorzystać dodatkowe miejsce.

Rozszerzanie partycji w systemie Linux

Po zwiększeniu dysku w Proxmox wykonujemy trzy kroki w gościu:

  1. Aktualizacja tablicy partycji,
  2. Rozszerzenie partycji,
  3. Powiększenie systemu plików.

Sprawdź aktualny stan dysku

Zaloguj się do VM (SSH lub konsola Proxmox) i sprawdź dyski:

lsblk

Przykładowy wynik:

NAME   MAJ:MIN RM  SIZE RO TYPE MOUNTPOINT
vda      252:0    0   80G  0 disk
└─vda1   252:1    0   40G  0 part /

Widać, że dysk vda ma 80 GB, ale partycja vda1 wciąż 40 GB.

Aktualizacja tablicy partycji i rozszerzenie partycji

Wygodne narzędzie to growpart (pakiet cloud-guest-utils):

sudo apt update && sudo apt install -y cloud-guest-utils
sudo growpart /dev/vda 1

Powyższe rozszerza partycję 1 na dysku /dev/vda do maksymalnego dostępnego rozmiaru.

Alternatywy: fdisk, parted (patrz niżej).

Powiększenie systemu plików

Dla ext4:

sudo resize2fs /dev/vda1

Dla XFS (zakładając, że / jest na XFS):

sudo xfs_growfs /

Sprawdź efekt:

df -h

Zwiększanie rozmiaru dysku w systemach z LVM

Jeśli system korzysta z LVM (Logical Volume Manager), po rozciągnięciu partycji fizycznej wykonaj:

  1. Aktualizacja PV: 
    sudo pvresize /dev/vda3
  2. Rozszerzenie LV (na cały wolny obszar): 
    sudo lvextend -l +100%FREE /dev/mapper/ubuntu--vg-ubuntu--lv
  3. Powiększenie systemu plików (ext4): 
    sudo resize2fs /dev/mapper/ubuntu--vg-ubuntu--lv

Narzędzia do zarządzania partycjami w Linux

  • fdisk – klasyczny, interaktywny edytor tablicy partycji (MBR/GPT).
  • parted – nowocześniejszy, dobrze radzi sobie z GPT i dużymi dyskami.
  • growpart – szybkie rozszerzanie istniejących partycji (często na VM).
  • lvextend – powiększanie logicznych wolumenów w LVM.

Najczęstsze problemy i rozwiązania

1) Proxmox nie pozwala zwiększyć dysku

  • Sprawdź typ kontrolera (VirtIO/SCSI) oraz wersję Proxmox.
  • W starszych wersjach wymagane było wyłączenie VM przed powiększeniem.

2) Linux nie widzi nowego rozmiaru

  • Wymuś ponowne odczytanie tablicy partycji: 
    sudo partprobe
  • Jeśli to nie pomaga – uruchom VM ponownie.

3) Brak growpart

  • Użyj fdisk:
    1. Usuń i utwórz tę samą partycję z tym samym początkiem, ale większym końcem.
    2. Zapisz zmiany i wykonaj resize2fs lub xfs_growfs.

    Bezpieczeństwo: dane pozostają nienaruszone, o ile początek partycji się nie zmieni.

4) Błąd przy resize2fs

  • Upewnij się, że system plików nie jest zamontowany jako tylko do odczytu.
  • W razie potrzeby skorzystaj z trybu awaryjnego (single-user) lub z partycji ratunkowej.

Najlepsze praktyki

  • Backup przed operacją – szczególnie w środowiskach produkcyjnych.
  • Stopniowe powiększanie – dodawaj przestrzeń w rozsądnych krokach.
  • Dokumentacja zmian – przyda się do audytu i odtwarzania konfiguracji.

Podsumowanie

  1. Zaloguj się do Proxmox → Hardware → Disk Actions → Resize.
  2. Uruchom VM i zaloguj się do systemu gościa.
  3. Rozszerz partycję (growpart, fdisk, parted).
  4. Powiększ system plików (resize2fs lub xfs_growfs).

Po tych krokach Twoja maszyna wirtualna w pełni wykorzysta większy dysk.

G

Tagi: , , , ,

Bezpieczny serwer SFTP w 5 minut? To możliwe z Dockerem i atmoz/sftp!

27 września, 2025 | Brak Komentarzy | Kategoria: Linux, Porady
Serwer SFTP atmoz/sftp

Potrzebujesz szybko uruchomić bezpieczny serwer SFTP w odizolowanym środowisku, bez instalacji dodatkowego oprogramowania na serwerze? Dzięki obrazowi Docker atmoz/sftp jest to możliwe w kilka minut. W tym artykule pokażemy, jak skonfigurować taki serwer krok po kroku oraz jak dostosować go do różnych scenariuszy w praktyce.

Dlaczego warto wybrać atmoz/sftp?

Obraz atmoz/sftp to lekka, gotowa do użycia implementacja serwera SFTP, która działa w kontenerze Dockera. Rozwiązuje typowe problemy administratorów:

  • Izolacja: serwer SFTP działa w kontenerze, minimalizując ryzyko wpływu na system hosta.
  • Łatwa konfiguracja: wystarczy kilka zmiennych środowiskowych, by uruchomić gotowy serwer.
  • Bezpieczeństwo: dostęp oparty na SSH i możliwość ograniczenia użytkowników do wybranych katalogów.
  • Szybkość wdrożenia: w kilka minut można uruchomić działający serwer, bez kompilacji czy skomplikowanej konfiguracji.

Instalacja Dockera

Jeśli nie masz jeszcze zainstalowanego Dockera, możesz to zrobić w systemach Linux za pomocą poleceń:

sudo apt update 
sudo apt install docker.io -y 
sudo systemctl enable --now docker

Sprawdź, czy Docker działa poprawnie:

docker --version

Uruchomienie podstawowego serwera SFTP

Poniższe polecenie tworzy prosty serwer SFTP z jednym użytkownikiem:

docker run -p 22:22 -d \ 
-v /host/data:/home/user/upload \ 
-e SFTP_USERS="user:password:::upload" \ 
atmoz/sftp

Wyjaśnienie parametrów:

  • -p 22:22 – mapowanie portu kontenera na port hosta.
  • -v /host/data:/home/user/upload – montowanie katalogu z hosta jako przestrzeni dostępnej dla użytkownika.
  • -e SFTP_USERS – definiuje użytkowników w formacie login:hasło:uid:gid:katalog.

Praktyczne scenariusze konfiguracji

1. Jeden użytkownik z dostępem do katalogu

docker run -p 22:22 -d \ 
-v /srv/sftp/data:/home/alice/data \ 
-e SFTP_USERS="alice:SuperHaslo:::data" \ 
atmoz/sftp

Użytkownik alice może logować się i przesyłać pliki wyłącznie do katalogu /home/alice/data.

2. Wielu użytkowników z różnymi katalogami

docker run -p 22:22 -d \ 
-v /srv/sftp/alice:/home/alice/data \ 
-v /srv/sftp/bob:/home/bob/docs \ 
-e SFTP_USERS="alice:HasloAlice:::data bob:HasloBob:::docs" \ 
atmoz/sftp

Każdy użytkownik ma własny katalog i jest w nim ograniczony (tzw. chroot).

3. Integracja z aplikacją – katalog współdzielony

docker run -p 2222:22 -d \ 
-v /srv/app/uploads:/home/client/shared \ 
-e SFTP_USERS="client:TrudneHaslo:::shared" \ 
--name sftp-server \ 
atmoz/sftp

Taki scenariusz jest często używany do automatycznej wymiany danych między aplikacjami a partnerami biznesowymi.

Bezpieczeństwo i dobre praktyki

  • Używaj silnych haseł lub – lepiej – kluczy SSH.
  • Uruchamiaj kontener z ograniczonymi uprawnieniami i wyłącz dostęp roota.
  • Regularnie aktualizuj obraz atmoz/sftp do najnowszej wersji.
  • Monitoruj logi kontenera za pomocą docker logs.

Zalety wykorzystania Dockera i atmoz/sftp

Uruchomienie serwera SFTP w kontenerze Dockera pozwala na:

  • Szybkie wdrożenie: pełna konfiguracja w kilka minut.
  • Łatwą migrację: kontener można przenieść na inny host bez zmian w konfiguracji.
  • Bezpieczeństwo: odizolowane środowisko minimalizuje ryzyko podatności w systemie hosta.
  • Skalowalność: łatwo uruchomić wiele instancji dla różnych klientów.

Podsumowanie

Obraz atmoz/sftp to idealne rozwiązanie, jeśli potrzebujesz szybko uruchomić bezpieczny serwer SFTP w odizolowanym i łatwym do zarządzania środowisku. Dzięki Dockerowi wdrożenie jest proste, a konfiguracja elastyczna – od prostych jednoużytkownikowych scenariuszy po integrację z aplikacjami biznesowymi.

G

Tagi: , , , ,

Jak odblokować funkcje enterprise w Proxmox VE? Poznaj pve-fake-subscription

30 sierpnia, 2025 | Brak Komentarzy | Kategoria: Linux, Porady
pve-fake-subscription

Proxmox VE to jedno z najpopularniejszych, darmowych rozwiązań do wirtualizacji serwerów i zarządzania klastrami. Platforma oferuje bogaty zestaw funkcji, które w komercyjnych produktach często są dodatkowo płatne. Jednak bez aktywnej enterprise subscription, użytkownicy nie mają dostępu do oficjalnych repozytoriów enterprise oraz pełnych funkcji wspieranych przez producenta. Zamiast tego widzą uciążliwe komunikaty o braku subskrypcji.

Czym jest pve-fake-subscription?

pve-fake-subscription to popularny skrypt dostępny na GitHub, który „oszukuje” system Proxmox VE, podając mu fałszywą licencję subskrypcyjną. Dzięki temu panel administracyjny przestaje wyświetlać komunikaty o braku licencji, a użytkownik może odblokować dostęp do pewnych funkcji enterprise.

Jak to działa w uproszczeniu?

  • Skrypt podmienia lokalne pliki konfiguracyjne odpowiedzialne za weryfikację klucza subskrypcji.
  • System uznaje, że posiada ważną subskrypcję enterprise.
  • Dzięki temu znika komunikat o braku licencji, a część funkcji interfejsu zostaje odblokowana.

Rozwiązanie to jest dobrze znane w społeczności homelab i entuzjastów IT, jednak nie jest oficjalnie wspierane przez twórców Proxmox.

Ważne ostrzeżenie

Uwaga: poniższe informacje są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych i testowych w środowiskach homelab lub nieprodukcyjnych. Używanie narzędzia pve-fake-subscription w środowisku produkcyjnym może:

  • naruszać warunki licencyjne Proxmox,
  • pozbawić system ważnych aktualizacji bezpieczeństwa,
  • prowadzić do niestabilności i utraty wsparcia technicznego.

Autor niniejszego wpisu ani blog nie ponoszą odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikające z użycia tego rozwiązania. Jeśli pracujesz w środowisku produkcyjnym – zawsze korzystaj z legalnej subskrypcji Proxmox Enterprise.

Instalacja i użycie pve-fake-subscription

Poniżej znajduje się przykładowa instrukcja instalacji na serwerze z Proxmox VE. Wymagane są uprawnienia root.

Krok 1: Pobranie repozytorium

apt update && apt install -y git
git clone https://github.com/Jamesits/pve-fake-subscription.git
cd pve-fake-subscription

Krok 2: Uruchomienie skryptu

./install.sh

Po uruchomieniu, skrypt wprowadzi odpowiednie zmiany w systemie, aby Proxmox uznał, że posiada aktywną subskrypcję.

Krok 3: Weryfikacja

Po zalogowaniu się do interfejsu webowego Proxmox VE, komunikat o braku subskrypcji powinien zniknąć. Niektóre funkcje enterprise mogą stać się dostępne bez konieczności wykupienia licencji.

Zalety i wady korzystania z pve-fake-subscription

Zalety:

  • Brak komunikatu o braku subskrypcji w GUI.
  • Możliwość testowania funkcji enterprise w homelabie.
  • Szybka i prosta instalacja.

Wady:

  • Potencjalne naruszenie licencji Proxmox VE.
  • Brak gwarancji bezpieczeństwa i stabilności.
  • Ryzyko problemów podczas aktualizacji systemu.

Podsumowanie

pve-fake-subscription to sprytne narzędzie pozwalające na odblokowanie funkcji enterprise w Proxmox VE w środowisku domowym. Świetnie sprawdza się w testach i nauce obsługi tej platformy, ale nie powinno być stosowane w środowiskach produkcyjnych.

Pamiętaj: jeśli Twoja firma korzysta z Proxmox VE w krytycznych systemach, zawsze inwestuj w legalną enterprise subscription. To zapewni Ci bezpieczeństwo, stabilność i profesjonalne wsparcie techniczne.

G

Tagi: , ,

Iluzja myślenia – badanie Apple

26 lipca, 2025 | Brak Komentarzy | Kategoria: Felieton
Iluzja myślenia

Wprowadzenie

Apple opublikowało przełomowy dokument badawczy zatytułowany The Illusion of Thinking, w którym analizuje istotny problem współczesnych dużych modeli językowych (LLM) – iluzję rozumowania. Choć modele te często generują odpowiedzi, które wydają się logiczne i trafne, to jednak ich faktyczne „myślenie” okazuje się powierzchowne i często błędne.

Kluczowe tezy i wnioski

Modele językowe tworzą złudzenie zrozumienia

Główna teza publikacji Apple głosi, że obecne systemy AI tworzą iluzję rozumowania, która łatwo wprowadza użytkowników w błąd. Modele są w stanie formułować poprawnie brzmiące wypowiedzi, ale nie rozumieją sensu przekazywanej treści. To prowadzi do tzw. halucynacji – generowania fałszywych, ale wiarygodnie wyglądających informacji.

Użytkownicy przeceniają kompetencje AI

Autorzy zwracają uwagę na psychologiczne zjawisko, w którym użytkownicy przypisują modelom cechy myślących istot. Nawet eksperci bywają podatni na złudzenie „głębokiej inteligencji”. Badanie wykazało, że wielu uczestników przypisywało AI intencje, logikę i zrozumienie, których system w rzeczywistości nie posiada.

Metodologia badania

Apple przeprowadziło szereg eksperymentów z udziałem modeli językowych, w tym Flan-T5 oraz własnych konstrukcji. Testy obejmowały rozumienie pytań logicznych, analizy błędów i weryfikację spójności odpowiedzi w różnych kontekstach. Wnioski oparto na porównaniu wyników z odpowiedziami ludzi oraz na ocenie „płytkości” przetwarzania informacji przez modele.

Wnioski i refleksje autorów

Apple ostrzega, że w obecnym stanie technologia LLM nie może być traktowana jako narzędzie zdolne do prawdziwego rozumienia. Konieczne jest wypracowanie nowych metod oceny jakości modeli, które wykraczają poza tradycyjne benchmarki. Firma podkreśla także rolę edukacji użytkowników i konieczność transparentności w projektowaniu AI.

Iluzja myślenia nie jest wyłącznie problemem technologicznym – dotyka również psychologii odbioru, odpowiedzialności projektantów systemów i etyki AI. Apple wskazuje na potrzebę dalszych badań nad tym, jak ludzie interpretują działanie AI oraz jak projektować systemy, które minimalizują ryzyko błędnej interpretacji ich kompetencji.

Linki i źródła

G

Tagi: , ,

Problem z połączeniem HTTP/HTTPS w iDRAC9

1 lipca, 2025 | Brak Komentarzy | Kategoria: Porady
Problem HTTP HTTPS iDRAC9

Wstęp

Wersja firmware 5.10.00.00 dla iDRAC9 przyniosła istotne zmiany w obsłudze protokołów HTTP i HTTPS. Niestety, u części administratorów aktualizacja ta spowodowała niespodziewane błędy połączenia przez FQDN. W tym artykule przedstawiamy, na czym polega problem oraz jak go skutecznie rozwiązać.

Opis problemu technicznego

Po zainstalowaniu firmware w wersji 5.10.00.00 w iDRAC9, wielu użytkowników zauważyło, że nie mogą już łączyć się z interfejsem iDRAC używając pełnej nazwy domenowej (FQDN) przez protokoły HTTP lub HTTPS.

Objawy

  • Brak dostępu do iDRAC przez FQDN (np. https://idrac.serwer.local)
  • Połączenia przez adres IP działają poprawnie
  • W logach brak szczegółowych komunikatów o błędach

Przyczyna

Dell wprowadził aktualizację, która modyfikuje sposób, w jaki iDRAC obsługuje nagłówki żądań HTTP/HTTPS przy użyciu FQDN. Wymagany jest teraz zgodny nagłówek Host zgodny z nazwą DNS, a nie wszystkie konfiguracje lokalne to zapewniają.

Rozwiązanie krok po kroku

Poniżej znajdziesz sposób rozwiązania problemu zgodnie z zaleceniami firmy Dell:

  1. Zaloguj się do iDRAC używając adresu IP (np. https://192.168.0.100)
  2. Przejdź do sekcji: Configuration > Network > Services
  3. W sekcji Web Server, znajdź opcję Enable HTTP host header validation
  4. Odznacz tę opcję
  5. Kliknij Apply i zrestartuj interfejs iDRAC (lub wykonaj pełny reboot serwera, jeśli wymagane)
  6. Po restarcie, przetestuj połączenie przez FQDN

Dodatkowe porady

  • Jeżeli masz wiele serwerów Dell z iDRAC9, warto zautomatyzować tę zmianę poprzez Redfish API lub RACADM.
  • Upewnij się, że wpisy DNS (zarówno A jak i PTR) dla hosta iDRAC są poprawne.
  • Rozważ aktualizację do nowszej wersji firmware, jeśli jest dostępna – może zawierać poprawki rozszerzające kompatybilność.

Podsumowanie

Problem z połączeniem HTTP/HTTPS przez FQDN w iDRAC9 firmware 5.10.00.00 wynika z wprowadzonego wymogu walidacji nagłówka Host. Na szczęście, jego wyłączenie w panelu iDRAC pozwala przywrócić prawidłowe działanie. Zalecamy również monitorowanie aktualizacji iDRAC oraz regularne przeglądanie dokumentacji producenta.

Powiązane artykuły

GR

Tagi: , ,

Zdalne zarządzanie komputerami? Postaw na PiKVM!

31 maja, 2025 | Brak Komentarzy | Kategoria: Oferta
PiKVM - zdalne zarządzanie komputerem

Dlaczego warto korzystać z PiKVM?

W dzisiejszym świecie zdalna administracja sprzętem IT to standard. Jednak gdy zawodzą klasyczne rozwiązania typu RDP, SSH czy VNC, z pomocą przychodzi PiKVM – niedrogie, otwarte rozwiązanie KVM-over-IP, które umożliwia pełną kontrolę nad komputerem, nawet na poziomie BIOS-u.

Co to jest?

PiKVM to projekt open-source, który zamienia Raspberry Pi w zdalny interfejs KVM (Keyboard, Video, Mouse). Pozwala to na:

  • zdalne włączanie i wyłączanie komputera,
  • dostęp do BIOS-u i instalatora systemu operacyjnego,
  • przesyłanie obrazu w czasie rzeczywistym (HDMI to USB),
  • emulację klawiatury, myszy oraz nośników USB.

Zalety w praktyce

  • Niezależność od systemu operacyjnego – nawet jeśli system się nie uruchamia, nadal masz dostęp.
  • Bezpieczeństwo – szyfrowane połączenia HTTPS i wsparcie dla 2FA.
  • Niskie koszty – oparty na Raspberry Pi, tańszy niż komercyjne rozwiązania KVM.
  • Wsparcie społeczności – ciągły rozwój i dokumentacja dostępna na oficjalnej stronie projektu.

Kto skorzysta?

To idealne narzędzie dla:

  • administratorów IT,
  • firm zarządzających serwerowniami,
  • entuzjastów DIY,
  • każdego, kto potrzebuje niezawodnego dostępu do zdalnych komputerów.

Jak zacząć?

Aby zbudować własny PiKVM, potrzebujesz:

Podsumowanie

PiKVM to nowoczesna odpowiedź na potrzeby zdalnego zarządzania sprzętem. Dzięki swojej funkcjonalności, niskim kosztom i aktywnej społeczności staje się jednym z najlepszych rozwiązań w swojej klasie.

Jeśli chcesz uniezależnić się od zawodnych połączeń sieciowych i mieć realny wpływ na zarządzanie serwerami lub komputerami – wypróbuj PiKVM już dziś!

Linki polecane:

GR

Tagi: , ,

Jak działa serwerownia? Jeden obraz wart tysiąca słów

26 kwietnia, 2025 | Brak Komentarzy | Kategoria: Porady

Czasem jedno spojrzenie na dobrze przygotowaną grafikę pozwala zrozumieć więcej niż długa lektura. Poniższy obrazek przedstawia podstawowy schemat działania serwerowni – od patch panelu, przez switch i router, aż po serwer.

serwerownia schemat

  • Patch Panel — punkt centralny, do którego doprowadzone są kable z różnych urządzeń sieciowych. Ułatwia zarządzanie okablowaniem.
  • Switch — przełącznik, który przekazuje dane między urządzeniami w sieci lokalnej (LAN).
  • Router — zarządza ruchem sieciowym pomiędzy siecią lokalną a Internetem.
  • Server — główny punkt, który przechowuje dane, udostępnia zasoby oraz obsługuje aplikacje.

Dzięki temu prostemu układowi możliwe jest sprawne zarządzanie nawet dużą ilością urządzeń w firmie. Obraz świetnie ilustruje podstawowe zasady organizacji nowoczesnej sieci IT.

Jeśli dopiero zaczynasz swoją przygodę z serwerowniami lub chcesz uporządkować istniejącą infrastrukturę, ten schemat może być świetnym punktem wyjścia!

G

Tagi: , , ,

Błąd MEM7114 w serwerach Dell – przyczyny i skuteczne rozwiązania

29 marca, 2025 | Brak Komentarzy | Kategoria: Porady


błąd MEM7114Czym jest błąd MEM7114?

Błąd MEM7114 to krytyczne zdarzenie diagnostyczne, które występuje w serwerach Dell, najczęściej z serii PowerEdge. Informuje on o poważnym problemie sprzętowym w module pamięci RAM. Typowy komunikat z iDRAC lub Lifecycle Log wygląda tak:

A critical diagnostic event occurred in the memory device at [slot]. Contact your service provider for assistance in replacing the device. (Extended ID: 0x4E41)

Główne przyczyny błędu MEM7114

1. Uszkodzenie modułu pamięci RAM

Najczęściej błąd spowodowany jest fizycznym uszkodzeniem jednego z modułów RAM. Problem może pojawić się w slotach takich jak B3 czy A6 z powodu starzenia się komponentów, wad fabrycznych lub intensywnego użytkowania.

2. Mieszanie typów pamięci

Stosowanie różnych producentów, modeli lub częstotliwości pamięci w jednym kanale może powodować konflikty i błędy odczytu.

3. Problemy z kontrolerem pamięci

Rzadziej przyczyną są błędy w kontrolerze pamięci, które mogą być związane z przestarzałym firmware lub BIOS-em.

4. Wysoka temperatura pracy

Brak odpowiedniego chłodzenia lub kurz wewnątrz obudowy może powodować przegrzewanie i niestabilność pracy modułów RAM.

Jak rozwiązać błąd MEM7114?

1. Zidentyfikuj wadliwy slot

Wejdź do panelu iDRAC i przejdź do Hardware → Memory, aby zlokalizować uszkodzony slot (np. B3, A6).

2. Zrestartuj serwer

Sprawdź, czy błąd się powtarza po ponownym uruchomieniu. Jeśli tak – przejdź do kolejnych kroków.

3. Wymień moduł RAM

Zaleca się wymianę całego kanału DIMM (np. B3 i B4), aby zapewnić stabilność działania systemu.

4. Zaktualizuj BIOS i iDRAC

Pobierz i zainstaluj najnowsze wersje BIOS, firmware iDRAC oraz Lifecycle Controller ze strony Dell Support.

5. Skontaktuj się z pomocą techniczną Dell

Jeśli serwer objęty jest gwarancją – przygotuj zrzuty logów i zgłoś błąd MEM7114 do Dell Support.

Czy błąd MEM7114 jest niebezpieczny?

Tak – jest to sygnał, że serwer może w każdej chwili doświadczyć awarii systemu lub utraty danych. Szybka reakcja jest kluczowa dla zachowania ciągłości działania.

Podsumowanie

Błąd MEM7114 w serwerach Dell wymaga poważnego potraktowania. Najczęściej wiąże się z uszkodzeniem pamięci RAM, a jego ignorowanie może skutkować poważnymi konsekwencjami. Zalecana jest natychmiastowa diagnostyka, aktualizacja firmware oraz wymiana wadliwego modułu.

G

Tagi: , ,

DavMail – Jak połączyć się z Microsoft Exchange z 2FA?

22 lutego, 2025 | Brak Komentarzy | Kategoria: Linux, Porady, Windows
DavMail Exchange 2FA

DavMail to wszechstronne narzędzie umożliwiające integrację różnych klientów pocztowych i kalendarzy z serwerami Microsoft Exchange oraz Office 365. Działa jako brama, tłumacząc standardowe protokoły, takie jak POP, IMAP, SMTP, CalDAV, CardDAV i LDAP, na natywne protokoły Exchange. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z ulubionych aplikacji, takich jak Thunderbird czy Apple Mail, do zarządzania pocztą i kalendarzem bez konieczności używania Outlooka.

Integracja z serwerami Exchange zabezpieczonymi 2FA

W dobie rosnących zagrożeń bezpieczeństwa wiele organizacji wdraża uwierzytelnianie dwuskładnikowe (2FA) w celu ochrony dostępu do swoich zasobów. DavMail oferuje wsparcie dla różnych metod uwierzytelniania, w tym dla środowisk z włączonym 2FA.

Tryby uwierzytelniania w DavMail

DavMail obsługuje kilka trybów uwierzytelniania, które można dostosować w zależności od konfiguracji serwera Exchange i wymagań bezpieczeństwa:

  • O365Modern: Automatyczne uwierzytelnianie OIDC. Działa w środowiskach bez włączonego 2FA.
  • O365Interactive: Uwierzytelnianie z wykorzystaniem wbudowanej przeglądarki. Obsługuje większość metod 2FA, ale może napotkać problemy, jeśli wymuszane jest dołączenie urządzenia do domeny.
  • O365Manual: Ręczne uwierzytelnianie, gdzie użytkownik korzysta z własnej przeglądarki do przeprowadzenia procesu logowania.

W przypadku środowisk z włączonym 2FA zaleca się korzystanie z trybu O365Interactive lub O365Manual, aby zapewnić pełną kompatybilność z mechanizmami uwierzytelniania dwuskładnikowego.

Konfiguracja DavMail z 2FA

Aby skonfigurować DavMail do pracy z serwerem Exchange zabezpieczonym 2FA, wykonaj następujące kroki:

  1. Pobierz i zainstaluj DavMail: Najnowszą wersję można znaleźć na oficjalnej stronie projektu.
  2. Skonfiguruj tryb uwierzytelniania: W pliku konfiguracyjnym DavMail (davmail.properties) ustaw odpowiedni tryb uwierzytelniania, np.: davmail.mode=O365Interactive Jeśli korzystasz z trybu O365Manual, dodaj również: davmail.authenticator=davmail.exchange.auth.O365ManualAuthenticator
  3. Uruchom DavMail: Po zapisaniu zmian uruchom DavMail. W trybie O365Interactive pojawi się okno przeglądarki wbudowanej, w którym należy przeprowadzić proces uwierzytelniania, w tym wprowadzenie kodu 2FA. W trybie O365Manual DavMail wygeneruje link, który należy otworzyć w przeglądarce, aby się zalogować.
  4. Skonfiguruj klienta pocztowego: W ustawieniach ulubionego klienta pocztowego (np. Thunderbird) wskaż lokalny serwer DavMail jako serwer poczty przychodzącej i wychodzącej, korzystając z odpowiednich portów.

Pamiętaj, że w przypadku zmian w polityce bezpieczeństwa organizacji lub aktualizacji serwera Exchange może być konieczne dostosowanie konfiguracji DavMail. Regularne monitorowanie komunikatów na oficjalnej stronie projektu oraz forach dyskusyjnych pomoże w utrzymaniu stabilnego połączenia.

Korzyści z używania DavMail

  • Elastyczność: Możliwość korzystania z dowolnego klienta pocztowego obsługującego standardowe protokoły.
  • Niezależność: Brak konieczności używania dedykowanych aplikacji, takich jak Outlook, do obsługi poczty i kalendarza Exchange.
  • Bezpieczeństwo: Wsparcie dla nowoczesnych metod uwierzytelniania, w tym 2FA, zapewnia bezpieczny dostęp do zasobów.

DavMail to potężne narzędzie dla tych, którzy chcą zintegrować swoje ulubione aplikacje z serwerami Exchange, jednocześnie korzystając z zaawansowanych mechanizmów bezpieczeństwa, takich jak uwierzytelnianie dwuskładnikowe.

G

Tagi: , , ,

Agent DWService na Linuxie – jak zainstalować za pomocą konsoli?

25 stycznia, 2025 | Brak Komentarzy | Kategoria: Linux, Porady
Agent

Wstęp:

Agent DWService na systemie Linux – zastanawiasz się, jak zainstalować go za pomocą konsoli? DWService to darmowe narzędzie umożliwiające zdalny dostęp do urządzeń. W tym wpisie przedstawiamy prostą instrukcję krok po kroku, która pozwoli Ci na szybkie uruchomienie agenta na Twoim komputerze.

Krok 1: Pobierz i uruchom skrypt instalacyjny

Otwórz terminal na swoim systemie Linux i wpisz poniższe polecenie, aby pobrać i uruchomić skrypt instalacyjny:

curl -fsSL https://www.dwservice.net/download/dwagent.sh | sh

Ten skrypt automatycznie rozpocznie proces instalacji agenta DWService.

Krok 2: Wybierz sposób instalacji

Po uruchomieniu skryptu zostaniesz poproszony o wybór jednej z dwóch opcji:

  • Zainstaluj agenta – Ta opcja instaluje agenta na stałe, dzięki czemu będzie uruchamiany automatycznie przy każdym starcie systemu.
  • Uruchom tylko raz – Ta opcja pozwala uruchomić agenta jednorazowo bez instalacji na dysku.

Aby korzystać z agenta długoterminowo, wybierz opcję „Zainstaluj agenta”.

Krok 3: Wprowadź kod instalacyjny

W kolejnym kroku skrypt poprosi Cię o wprowadzenie kodu instalacyjnego, który pozwoli powiązać agenta z Twoim kontem DWService. Kod znajdziesz w swoim profilu na stronie DWService:

  1. Zaloguj się na swoje konto DWService.
  2. Przejdź do sekcji „Dodaj nowego agenta”.
  3. Skopiuj wygenerowany kod instalacyjny i wklej go w terminalu, gdy skrypt o to poprosi.

Krok 4: Zakończ instalację

Po wprowadzeniu kodu instalacyjnego skrypt dokończy instalację. Agent DWService zostanie skonfigurowany tak, aby automatycznie uruchamiał się podczas startu systemu. Dzięki temu będziesz mógł uzyskać zdalny dostęp do urządzenia w dowolnym momencie.

Podsumowanie:

Gratulacje! Udało Ci się zainstalować agenta DWService na swoim systemie Linux. Teraz możesz łatwo zarządzać swoim urządzeniem zdalnie, korzystając z platformy DWService. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub napotkasz problemy, zajrzyj do oficjalnej dokumentacji DWService.

G

Tagi: , , , ,
« Starsze Wpisy