K-NET s.c.

Partition 1 does not end on cylinder boundary

Tym razem chciałbym opisać błąd, który wprawił mnie w niemałe zdumienie. Na jednym z serwerów z Debianem macierz RAID1 odmówiła posłuszeństwa. Jeden z dysków należało wymienić. Po zainstalowaniu nowego, zabrałem się za przygotowanie partycji z pomocą narzędzia fdisk. Jednak po wyświetleniu listy partycji na pierwszym dysku okazało się, że zawiera ona błędy:

fdisk -l /dev/...
...
Partition ... does not end on cylinder boundary.

Było to o tyle dziwne, że dysk pracował prawidłowo i macierz pracowała prawidłowo. Nigdy nie otrzymałem komunikatów o błędach, na co jestem szczególnie wyczulony! Pobieżne przejrzenie materiałów w sieci również niewiele pomogło. Dopiero po jakimś czasie trafiłem na wyjaśnienie. Wbrew pozorom to nie jest błąd! W niektórych implementacjach fdisk uruchamia się z domyślnie włączoną opcją kompatybilności z DOS. Obecnie zaś praca z DOS chyba zdarza się już bardzo rzadko. Dlatego jeśli widzimy komunikat jak w tytule należy użyć opcji:

OPTIONS
[...]
       -c     Switch off DOS-compatible mode. (Recommended)
[...]

Wówczas wynik wyświetlenia listy partycji będzie już prawidłowy. Zatem powinno być np.:

fdisk -l -c -u /dev/sda

Obecnie rzecz jasna powoli zastępujemy fdisk narzędziem parted (ze względy na obsługę dysków powyżej 2TB). Jednak jeśli ktoś przez lata używał fdiska…

Konfiguracja pakietu vacation dla konta z aliasami pocztowymi

Włączanie autoodpowiedzi w czasie urlopu stało się obecnie praktyką powszechną. Większość największych systemów pocztowych oferuje taką funkcję. Co mają jednak zrobić administratorzy dedykowanych serwerów pocztowych, przygotowanych na potrzeby własne lub firmy? Jeśli korzystają z Linuksa, który jest bardzo wygodnym i elastycznym systemem operacyjnym dla serwera poczty, na pewno prędzej czy później trafią na pakiet vacation. Nie chcę się w tym momencie skupiać na jego konfiguracji, gdyż jest ona dosyć prosta, dobrze opisana oraz podparta szczegółowymi przykładami dostępnymi w sieci. Chciałbym natomiast omówić jeden z przypadków konfiguracji, z którym ostatnio się zetknąłem.

Zawyczaj użytkownicy serwera pocztowego korzystają z jednej nazwy konta pocztowego. Jednak czasami trzeba administrować w środowisku, nazwijmy to hmm… mocno eksperymentalnym, gdzie użytkownicy potrafią zażądać 2, 3 i więcej aliasów. Pakiet vacation standardowy obsłuży tylko jeden. Co zrobić aby można było ustawić automatyczną odpowiedź dla kilku aliasów przypisanych do jednego użykownika? W przypadku konfiguracji w wykorzystaniem pliku .forward trzeba skorzystać z opcji – a, która oznacza nie mniej, nie więcej jak odpowiadaj także na wiadomości dla aliasów konta pocztowego. Przykładowy wpis dla dwóch dodatkowych aliasów w pliku .forward będzie miał postać:

\nazwa_konta, "|/usr/bin/vacation -a alias1 alias2 nazwa_konta"

Rzecz jasna nie odkryłem tutaj Ameryki, wszystko jest opisane na stronach man, ale z drugiej strony kto czyta manuale…

MG

Pomiar szybkości łącza internetowego

Każdy kto miał do czynienia z administrowaniem sieciami komputerowymi, świadczył usługi lub po prostu trochę zna się na rzeczy i pomaga znajomym, na pewno spotkał się ze stwierdzeniem „mój Internet wolno działa…”. Na dobrą sprawę powodów takiego stanu rzeczy może być wiele. Począwszy od wirusa na komputerze klienta a skończywszy na problemach z łaczem dostępowym. Nie mniej aby przejść szybko do działania, typowy użytkownik zaczyna mierzyć „prędkość Internetu”. Metod pomiaru jest bardzo dużo. W sieci można znaleźć multum programów służących w tym celu. Wystarczy zainstalować i możemy korzystać. Istnieją rówież strony z technologią Flash lub Java, które obiecują wiarygodny pomiar pasma. Osobiście korzystam ze sprawdzonego narzędzia iperf. Lecz nie w tym rzecz. Czasami nie mamy dostępnych pod ręką swoich ulubionych narzędzi. Pamiętajmy, że nawet, żeby skorzystać ze stron typu numion.com  trzeba mieć zainstalowane odpowiednie dodatki. W takiej sytuacji z pomocą przychodzi nowy serwis internetowy, którego autorzy zdecydowali się wykorzystać HTML 5 do stworzenia aplikacji pomiarowej. Rozwiązanie to uniezależnia nas od wielu problemów. Ponadto pomiar nie jest obarczony wydajnością implementacji np. Javy. Zatem serdecznie zapraszam do sprawdzenie swojego łącza za pomocą serwisu speedof.me!

Jak naprawić URL po przeniesieniu witryny WordPress pod nowy adres

WordPress jest jednym z najbardziej popularnych systemów zarządzania treścią tzw. CMS. Sam używam wyłącznie WordPressa i wysoko go sobie cenie. Nie chciałbym rozpisywać się o zaletach tego oprogramowania, jak również tworzyć kolejnego poradnika instalacji czy konfiguracji. Materiałów w sieci jest wystarczająco dużo. Tym razem chciałbym pokazać jak rozwiązać bardzo konkretny problem, związany z przenoszeniem, tworzeniem kopii testowych itp. witryn utworzonych za pomocą opisywanego CMSa.

Generalnie, wykonywanie kopii witryn WordPressa to przede wszystkim:

• kopiowanie i przenoszenie bazy danych oraz
• kopiowanie i przenoszenie całej struktury katalogów i plików

Niemniej, nawet jeżeli całkiem nieźle radzimy sobie z powyższymi zadaniami to trzeba pamiętać, że nasza strona WordPress jest widoczna jako adres URL w sieci np. 'www.strona-wp.pl’. Tworząc jej kopie albo przenosząc pod nowy adres trzeba pamiętać o uaktualnieniu bazy danych. WordPress zapisuje bowiem wyświetlane elementy typu grafiki, dokumenty itp. za pomocą ich adresu URL. Często, przeniesiona strona, właśnie z tego powodu nie chce wyswietlać żadnych grafik bądź innych obiektów. Co możemy zrobić? Wykonać trzy polecenia UPDATE w środowisku bazy danych:

1. UPDATE wp_options SET option_value = replace(option_value, →
   'http://www.stary-adres.pl', 'http://www.nowy-adres.pl') →
   WHERE option_name = 'home' OR option_name = 'siteurl';

2. UPDATE wp_posts SET guid = replace(guid, →
   'http://www.stary-adres.pl','http://www.nowy-adres.pl');

3. UPDATE wp_posts SET post_content = replace(post_content, →
   'http://www.stary-adres.pl', 'http://www.nowy-adres.pl');

Reszte poprawek musimy wykonać ręcznie, edytując konfiguracje witryny. Niemniej przytoczone polecenia pozwolą na pewno zaoszczędzić mnóstwo czasu.

MG

Jak prawidłowo zainstalować RAID1 w Debianie z dyskami 2TB

Obecnie dyski twarde osiągają pojemności, o których jeszcze nie dawno można było pomarzyć. Obsługa dużych dysków w systemie Debian nie stanowi żadnego problemu. Jednak sytuacja może się nieco skomplikować jeżeli chcemy złożyć RAID1. Zdarza się, że podczas instalacji, napotykamy błąd instalacji GRUB. Dodatkowo, jeżeli uda się zainstalować system to okazuje się, że po awarii pierwszego dysku system nie chce wystartować automatycznie z drugiego.

Powyższy problem wynika z nieprawidłowej obsługi tablicy partycji typu GUID. Jednak nie tylko. Rzecz jasna, gdy instalujemy system od początku i musimy przygotować tablice partycji na nowym dysku, wówczas w programie instalacyjnym należy wybrać partycję typu GPT. Nie rozwiązuje to jednak problemu z instalacją GRUB.

Począwszy od Debiana Wheezy należy, na początku każdego dysku w RAID1, założyć partycję typu biosgrub. Jej rozmiar to 1MB. Potem możemy zdefiniować kolejne partycje wg uznania.  Po złożeniu macierzy RAID1, na zakończenie instalacji, zostaniemy poproszeni o wskazanie miejsca instalacji GRUB. Wybieramy opcje 'master boot record’.

Ostatnim, bardzo ważnym, krokiem jest wydanie polecenia:

grub-install /dev/sdb

po instalacji i uruchomieniu czystego systemu operacyjnego.

MG

Serwer NTP w systemie Windows Server 2008 R2

Problem synchronizacji czasu w sieci lokalnej bywa często pomijany. W sieciach z jednorodnym środowiskiem np. Linux czy Windows nie stanowi dużego wyzwania. Jednak co zrobić gdy mamy ekosystem (popularny ostatnio termin) mieszany. Stacje robocze Windows są od razu wyposażone w klienta synchronizacji czasu. Nie chce on jednak współpracować z bardzo dobrym oprogramowaniem, serwerem NTP, na Linuxie. Chyba jeszcze nikomu nie udało się zmusić do poprawnej współpracy wspomnianych systemów. Nie pozostaje zatem nic innego jak przygotwać serwer NTP w środowisku Windows. Nasz bohater, Windows Serwer 2008 R2 posiada taką usługę, jednak myli się ten, kto myśli, że jego konfiguracja polega wyłącznie na tzw. 'wyklikaniu’.

Z drugiej strony wystarczy, że spełnimy 3 warunki:

1. Utworzymy regułę zapory systemowej dla ruchu przychodzącego, dla portu 123 i protokołu UDP
2. Upewnimy się, że usługa 'Czas systemu Windows’ jest skonfigurowana jako uruchomienie automatyczne
3. Znamy pewne 'magiczne’ polecenie…

W zasadzie wszystko sprowadza się do punktu 3 a komenda wygląda tak:

w32tm /config /syncfromflags:manual →
/manualpeerlist:europe.pool.ntp.org → 
/reliable:yes /update

Cały proces kończymy poleceniem:

w32tm /resync

Od tego momentu możemy konfigurować stacje robocze wskazując powyższy serwer jako źródło czasu.

Na koniec wypada dodać, że w Internecie można znaleźć dużo materiałów, oficjalnych bądź nie, na ten temat. Jednak przytoczona tutaj metoda jest sprawdzona i skuteczna.

MG

Debian Wheezy – Vsftpd: Refusing to Run With Writable Root Inside Chroot ()

Wheezy, który jest najmłodszą wersją w dystrybucji Debian, zyskał już całkiem spore gorono użytkowników. Przyznam, że również korzystam z tej wersji i myśle, że jest całkiem udanym produktem. Niemniej spotkałem się ostatno z pewnym problemem, który dotyczył serwera FTP. Ponieważ od kilku lat korzystam z pakietu vsftpd, który wydaje się być dość stabilną i bezpieczną alternatywą dla pozostałych serwerów, postanowiłem zainstalować to oprogramowanie na jednym z moich nowych hostów.   Tym razem czekała mnie przykra niespodzianka. Po zainstalowaniu paczki i skopiowaniu gotowych i sprawdzonych plików konfiguracyjnych, przy próbie pierwszego połączenia vsftpd powitał mnie komunikatem:

vsftpd: refusing to run with writable root inside chroot() Login failed.

Bardzo zależało mi na rozwiązaniu problemu. Szybka lektura z pomocą Google zaowocowała gradem linków, setkami odpowiedzi na różnych forach. Niestety żadna nie dawała gotowej recepty. Jednak w międzyczasie zidentyfikowałem bład opisany w serwisach Debiana: 656900. Pozwoliło to na wyszukanie całkiem ciekawej łatki. Okazało się, że ekipa Cyconet na swoim blogu zdążyła opublikować poprawioną wersję vsftpd. Wystarczyło ją zainstalować (kod/sniplet zamieszczam poniżej) i po problemie… do następnego razu.

echo "deb http://ftp.cyconet.org/debian wheezy-updates \ 
main non-free contrib" >> \
/etc/apt/sources.list.d/wheezy-updates.cyconet.list; \
aptitude update; aptitude install -t wheezy-updates \ 
debian-cyconet-archive-keyring vsftpd && \
echo "allow_writeable_chroot=YES" >> /etc/vsftpd.conf \
&& /etc/init.d/vsftpd restart

MG

Konfigurowanie autoodpowiedzi dla konta Gmail za pomocą Zapier

Każdy właściciel konta pocztowego na Gmailu wie, że możliwości jego konfiguracji są naprawde duże. Jedną z moich ulubionych opcji jest pobieranie poczty z innych serwerów przy pomocy protokołu POP3. Wynika to z mojej niechęci do automatycznego przekazywania poczty na inne konta (tzw. forward). Z doświadczenia bowiem wiem, że łatwo jest się wtedy stać przekaźnikiem spamu. Dlatego mam skonfigurowanych kilka kont POP3 na Gmailu.

Jak co roku mamy okres wakacyjny i właśnie wtedy pojawia się problem ze skrzynką GMAIL. Okazuje się, że autoodpowiedź wakacyjna dostępna w panelu administracyjnym nie działa dla poczty pobieranej z kont POP3. Czy można coś na to poradzić? Jak najbardziej. Od kiedy mamy dostępny serwis Zapier, możemy skonfigurować autooodpowiedź za jego pomocą. Wykonujemy po kolei następujące kroki:

1. Wybieramy opcje Create a Zap (wielki pomarańczowy guzik na głównej stronie)
2. Następnie w sekcji Pick your Trigger and Action for this Zap po obu stronach wybieramy Gmail i po kolei New Email (Legacy) oraz Send Email
3. W sekcji Select a Account (Trigger) podajemy swoją nazwe konta Gmail
4. W sekcji Select a Account (Action) postępujemy jak wyżej
5. Bardzo ważny krok – Filter your emails. Wybieramy filtrowanie tylko dla wiadomości wpadających do INBOX. Jeśli stosujemy już jakieś filtry na Gmailu (np. aby automatycznie odsiać pocztę, powiedzmy, z Allegro) to unikniemy w ten sposób generowania niepotrzebnych autoodpowiedzi. I najważniejsze, korzystamy z opcji 'Search String’. Przykładowo, jeśli nasza autoodpowiedź będzie zawierać w temacie słowo 'Autoodpowiedź’ to konieczne jest utworzenie filtru:

   subject: -Autoodpowiedz

   co spowoduje, że nie będą generowane autoodpowiedzi na wszystkie maile z w/w słowem w tytule. Pozwala to uniknąć zapętlenia wiadomości.

6. Ostatnim krokiem właściwej konfiguracji jest Create your  Email. Edytujemy następujące, wymagane, pola:
   1. To – gdzie wybieramy opcję From Address
   2. Subject – wpisujemy

      [Autoodpowiedz]

      i wybieramy opcje Subject. Zgodnie z tym co pisałem wcześniej, dzięki temu unikniemy zapętlenia maili, zaś temat w autoodpowiedzi będzie wyglądał następująco: [Autoodpowiedz] Oryginalny temat wiadomości.

   3. Body – tutaj wpisujemy treść naszej autoodpowiedzi
7. Pozostałe dwa kroki pozwalają przetestować naszą regułę (Try out your Zap) i włączyć ją (Enable your Zap).

Konto w serwisie można testować za darmo przez 14 dni co jest wystarczającym czasem na wakacje.

MG

Instalacja GRUB na drugim dysku macierzy RAID1

Począwszy do Debiana Squeuze, wśród jego użytkowników, administratorów systemu itd. rozgorzała dyskusja na temat błędów pojawiających się podczas instalacji. Rzecz dotyczy składania macierzy RAID1. Jak się okazuje, nawet prawidłowo przeprowadzony proces instalacji systemu od zera nie gwarantuje, że nasz serwer będzie bezpieczny. W czym rzecz? W przypadku awarii pierwszego dysku macierzy, nie ma szans aby system wystartował z drugiego, lustrzanego dysku. Najprościej ujmując, pakiet GRUB, który stanowi tzw. boot-loader, zostanie zainstalowany w MBR (Master Boot Record – Główny Rekord Startowy) tylko pierwszego dysku. Rozwiązanie wydaje się bardzo proste. Trzeba ręcznie zainstalować GRUB w MBR drugiego dysku. Jednak z niewiadomych przyczyn większość poradników przytacza błędną komendę (sic!). Wg moich doświadczeń, a walczyłem z powyższym problemem dzień cały, jedyną i sprawdzoną postacią komendy 'grub-install’ jest:

grub-install --no-floppy --boot-directory=/dev/md0 /dev/sdb

Kilka słów komentarza. Istotne jest poprawne wskazanie zarówno partycji typu RAID (/dev/md0) jak i fizycznego dysku (/dev/sdb – zakładam, że w przytoczonym przykładzie drugi dysk to /dev/sdb). Po wykonaniu powyższej operacji, można przejść do sprawdzenia czy system startuje z drugiego dysku np. odpinając na czas testów, dysk pierwszy od kontrolera.

MG

Odnowienie certyfikatu SSL w serwerze MS Exchange 2010

Każdy kto instalował i konfigurował serwer MS Exchange wie, że jednym z jego komponentów jest dostęp do skrzynek pocztowych przez przeglądarkę (tzw. OWA – Outlook Web Access). Jak każda tego typu komunikacja OWA powinno być zabezpieczone, najczęściej za pomocą protokołu HTTPS. Żeby zrealizować takie rozwiązanie trzeba zainstalować certyfikat SSL. Standardowa procedura zakłada wygenerowanie żądania, przesłanie go do wystawcy certyfikatu, w efekcie zaś otrzymanie samego pliku z certyfikatem. Co jednak zrobić jeśli tylko odnawiamy certyfikat? Czy standardowa procedura jest konieczna?

W przypadku odnowienia certyfikatu, który podpisany został przez tego samego, zaufanego wydawcę, możemy spokojnie pominąć typową, szeroko opisywaną w Internecie, procedurę. Ponieważ podczas instalacji OWA wymagany jest serwer IIS (Internet Information Server), tak naprawdę wystarczy dokonać zmian w konfiguracji tego ostatniego.

Na początek uruchamiamy menadżera IIS (’IIS Manager’). W lewym okienku aplikacji wybieramy definicje swojego serwera (poniżej opcji 'Start Page’) i w środkowej sekcji wybieramy certyfikaty serwera (’Server Certificates’). Po prawej stronie, z dostępnych opcji wybieramy Complete Certificate Request…. Po uruchomieniu okna Wizard, wskazujemy plik z certyfikatem (uwaga – domyślne rozszerzenie nie jest wymagane). Wybieramy również przyjazną nazwę, inaczej alias. Po zakończeniu czynności, program wyświetli monit Complete Certificate Request. W tym momencie potwierdzamy (OK) komunikat i przechodzimy dalej.

Tym razem rozwijamy drzewko po lewej stronie i wśród dostępnych serwerów wybieramy właściwy, podświetlając jego nazwe. Najczęściej będzie to Default Web Site. W tym momencie konieczne jest zatrzymanie usługi IIS (serwera). Po prawej stronie w sekcji Edit Site wybieramy opcje Bindings…. W okienku konfiguracyjnym, które pojawi się na środku ekranu, wybieramy https, następnie zaś, w kolejnym okienku, z rozwijanej listy wybieramy nowy certyfikat (zainstalowany w poprzednim kroku). Uruchamiamy usługę IIS. W tym momencie zakończyliśmy instalację certyfikatu SSL dla naszego OWA.

MG